از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میاندوآب یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی در شمال غرب ایران است. این شهر در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه‌رود (جغاتو) و سیمینه‌رود (تاتائو) واقع شده‌است. وجه تسمیه این شهر حاصل موقعیت این شهر بین دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود هست. این شهر با مهمانوازی مردم و آب و هوای معتدل و مطلوبش مشهور است. سوغات این شهر قند و جمعیت این شهر بیش از ۱۲۵ هزار نفر می‌باشد.
این شهرستان در حد فاصل بین شهرهای بوکان، ملکان، مهاباد و شاهین دژ واقع شده‌است و در واقع پل ارتباطی برای استان‌های آذربایجان غربی،آذربایجان شرقی محسوب می‌گردد. مساحت شهرستان میاندوآب ۲۶۹۴ کیلومتر مربع است و در طول جغرافیایی ۴۶درجه و ۶ دقیقهٔ شرقی از نصف‌النهار گرینویچ و در عرض ۳۶ درجه و ۵۸ دقیقهٔ شمالی از خط استوا در وسط جلگه‌های منتهی به دریاچه ارومیه با ارتفاع ۱۳۱۴ متر از سطح دریا قرار دارد. آب و هوای منطقه متغیر بوده، دارای تابستانهای نسبتاً گرم و زمستانهای مختصر سرد می‌باشد. میزان بارش متوسط در منطقه ۲۸۹میلی لیتر ثبت شده‌است. در زمانی نه چندان دور جلگه میاندوآب یکی از جلگه‌های معروف کشت پنبه بوده است و هم اکنون کشت چغندر قند رواج دارد.
میاندوآب را سیاحان اروپایی که تا پیش از دوره پهلوی از این منطقه دیدن می‌کردند در کتاب‌های خود آورده‌اند.در دوره قاجار آغامحمدخان قاجار، که شهر کرمان را به‌کل نابود ساخته و همگی مردم آن را کور کرده بود، یک هزار تن از جوانان تنومند شهر را به سرکردگی مرتضی‌قلی‌خان کرمانی به تهران فرستاد و پس از آن به میاندوآب و سراب و برخی نقاط دیگر آذربایجان تبعید کرد. این کرمانیان پس از چند نسل در جمعیت این شهرها حل شدند ولی در میاندوآب تا مدتی پیش محله‌هایی به نام محله کرمانی‌ها، سیرجانی‌ها، زرند، راه‌بُر و لک‌ها وجود داشت.شهر میاندوآب در فرن نوزدهم محلات شیعه نشین و سنی نشین جداگانه‌ای داشت در حال حاضر اقلیت بسیار اندکی از کلیمیان در میاندوآب هستند.
طایفه‌ای نیز تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی با لهجه کرمانی صحبت می‌کردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند.
محمد سلوکانه: یکی از معتمدان میاندوآب.
نوذر سلوکانه: مهندس جنگل بانی و منابع طبیعی، بنیانگذار اداره جنگل داری و منابع طبیعی میاندوآب و فرزند ارشد محمد سلوکانه.
خسرو عبدالله‌زاده: مدیرکل پیشین تربیت بدنی (اداره کل ورزش و جوانان) استان آذربایجان غربی و مدیرعامل پیشین باشگاه تراکتورسازی تبریز٫
یداله دانائیان میاندوآب: شاعر، ادیب، حافظ شناس و مولوی شناس
اصغر مجتهدی زنجیر آباد: رئیس اداره آموزش و پرورش، ادیب و شاعر
اسماعیل آذرمیر شتربانی: دکتر
یعقوب آژند: تاریخ‌نگار و استاد تاریخ
بهروز ثروتیان: نویسنده و پژوهشگر ادبی
مهدی و حمید باکری:فرماندهان سپاه عاشورای آذربایجان
شهاب زمان زاده:ورزشکار ملی
شهرستان میاندوآب، از نظر توپوگرافی، تپه ماهوری و جلگه‌ای است. بجز در شرق میاندوآب، که دامنه‌های سهند درآن واقع است؛ اکثراً تپه ماهوری و هرچه به طرف شهر میاندوآب نزدیک می‌شویم از ارتفاع آنان کم می‌شود. بلندترین ارتفاع کوههای مرز آذربایجان‌شرقی و غربی، در محل ربط با ارتفاع ۲۸۳۲ متر است و کوههای جان‌آقا، عثمان اولن، آیدشه و ارتفاعات نوروز لو (سد انحرافی نوروزلو در پای این کوه بر روی زرینه‌رود احداث شده) ۱۴۵۰ متر ارتفاع دارند. همچنین کوه قشلاق‌لو، با ارتفاع ۱۳۷۰ متر و ارتفاعات خطایی، در اطراف تالاب چنگیزگلی، با ارتفاع ۱۴۵۰ متر و کوه تلخاب یا قزل کوه، در حد فاصل مهاباد و میاندوآب با ارتفاع ۱۶۴۵ متر می‌باشد.
”’پل میرزا رسول”’
این پل تاریخی در ۵ کیلومتری میاندوآب بر روی رودخانه سمینه رود بنا شده است. این اثر که قدمت آن به دوره قاجاریه می‌رسد در حال حاضر، در کنار جاده میاندوآب به ارومیه واقع شده است. طول این پل ۵۲ متر و تعداد دهانه‌های آن ۷ دهانه می‌باشد. مصالح بکار رفته در این بنا در قسمت پایه‌ها و سیل شکن‌ها، سنگ و در بقیه قسمتها آجر می‌باشد. این بنا به شماره ۲۰۶۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
”’پل کوسه لر”’
پل کوسه لر در ۱۰ کیلومتری شمال شرقی میاندوآب در مسیر جاده میاندوآب به شهر چهار برج در روستای کوسه لر بر روی کانالی به نام «آجی گوبی» که از زرینه رود منشعب است، ساخته شده است. با توجه به نوع ساخت آن قدمت این پل به اواخر دوره قاجاریه برای ارتباط میان دو طرف کانال آب می‌رسد. پل کوسه لر دارای ۲ پایه است که با لاشه سنگ و ملات آهک بر روی پی‌های نه چندان محکم استوار گشته‌اند پایه‌ها ۶/۱ متر عرض و ۵/۴ متر طول و در جهت مخالف جریان آب دارای آب شکن‌های مثلثی می‌باشند که هم اکنون بقایای آنها باقی‌مانده است. طول آب شکن‌ها حدود ۱ متر و ارتفاع پایه‌ها و آب شکن‌ها از کف پل تا قسمت پایه طاقها ۵/۱ متر می‌باشد.
از دیگر آثار تاریخی و باستانی میاندوآب می‌توان به نقاط زیر اشاره کرد:
مجاری صخره‌ای معروف به چهل پله، امازاده تاجن علی، قلعه هلاکو، آرامگاه ملا شهاب الدین، قلعه حسین‌آباد، قلعه خرابه، قزل قلعه (قزون ۷ و ۸ هـ. ق) دلیک داش (دوره تاریخی).
ضمانت اصل بودن محصول
حمل رایگان و سریع سفارش
پرداخت آنلاین درب منزل
بازگشت بی قید و شرط محصول